ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ-“ΚΡΑΤΟΥΣ” !! ΜΙΑ ΣΑΤΙΡΑ ΤΟΥ 1800, ΔΥΟ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΠΟΝΗΜΑΤΑ ΚΑΙ Ο ΤΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΡΤΕΜΗ ΣΩΡΡΑ
ΑΛΦΕΙΟΣ: ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ… "ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ" ΤΩΝ ΡΑΣΟΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΤΙΣ "ΕΚΚΛΗΣΕΙΣ" ΤΟΥ ΚΟΥΛΗ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ "Lockdown" … ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΚΙΑΓΡΑΦΟΥΝ ΤΙ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΡΑΣΟΦΟΡΟΙ ΤΟ "ΠΟΙΟΝ" ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΧΥ ΤΟΥΣ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ …
Ελληνική σάτιρα του 1800 κατά του ανωτέρου κλήρου
20 Σεπτεμβρίου 2008
Οι Έλληνες από την πρώτη στιγμή ήξεραν με τι κουμάσια είχαν να κάνουν !!!!
Όμως, τόσοι λίγοι που είχαν απομείνει μετά τις ανελέητες σφαγές και τους διωγμούς, μη έχοντας άλλο τρόπο να αντισταθούν, τους σατίριζαν για να κοροιδεύουν τη σκλαβιά τους !!!
Γνώριζαν ότι οι Τούρκοι ήταν απλά τα όργανα των πραγματικών εχθρών τους !!!!!
Όπως γνωρίζετε η σάτιρα πάντα σχολιάζει και χλευάζει πραγματικά γεγονότα της καθημερινής ζωής !!!!!
Έλληνες, που έχετε εγκλωβιστεί στην ξενόφερτη "θρησκεία", η οποία έχει επιβληθεί δια πυρός και σιδήρου από το Ανατολικό Ρωμαικό κράτος, και η οποία συνέχισε να υπάρχει αφού συνεργάστηκε με τους Τούρκους στους οποίους παρέδωσε προδοτικά την "Πόλιν", συνεχίζει και σήμερα να συνεργάζεται με τους πάντες, αρκεί να κρατά τα "έχει της", πουλώντας εκδούλευση και συνεργασία σε όλους τους εχθρούς των Ελλήνων !!!
Τρέμει στην ΙΔΕΑ της αφύπνισης του ΕΛΛΗΝΑ !! Γνωρίζει ότι σε μια τέτοια περίπτωση θα χάσει "αυγά και πασχάλια" !!!
Απολαύστε τη σάτιρα της εποχής του… 1800 και αισθανθείτε την απόλυτη ταύτιση με τα έργα και τις ημέρες των σημερινών ρασοφόρων !!!
ΝΑ ΤΟΥΣ ΧΑΙΡΕΣΤΕ, και για κάποιον που μπορεί να είναι "ταλιμπάν" χριστιανός, να μη παραπονιέται αν αύριο εμφανιστεί μπροστά του κανένας καλόγερος ή δεσπότης με κάποιο "χρυσόβουλο" στο χέρι και τον πετάξει έξω από το σπίτι που κοιμάται !!! Θα του το έχει πάρει ο "θεός" του !!!
Πλάτων Πισατίδης
…………………………..
Ελληνική σάτιρα του 1800 κατά του ανωτέρου κλήρου
Η σάτιρα αναφέρεται από τον Βαρθόλδη, ενώ βρέθηκε στον Άθω, σε μονή του, από τον Ευθύμιο Κουρίλα καί ο οποίος την δημοσίευσε στα «Θεσσαλικά Χρονικά», τ. 3, 1931.
Κατά την ιστορία της σάτιρας, ήλθαν 3 ξένοι για να δουν πώς ζούσαν οι Έλληνες καί συνομίλησαν με τους κατοίκους, σχετικώς με το πώς τα πήγαιναν με τους Τούρκους. Όταν τελείωσαν την συζήτηση με τους κατοίκους, είπαν να ρωτήσουν καί έναν αρχιερέα, ο οποίος έτυχε να περνά από εκεί, πώς έβλεπε τα πράγματα. Να καί η απάντηση του αρχιερέα.
«Ιδού ας ερωτήσωμεν τούτον τον πολυγένην
Μητροπολίτης φαίνεται, κάμνει τον Δημοσθένην.
Σ' αυτόν θέλει γνωρίσωμεν τον ζήλον της Γραικίας
αν είναι φιλελεύθερος ή φίλος τυραννίας.
Χαίρε πανιερώτατε καί γένος της Γραικίας,
πώς υποφέρεις τον ζυγόν της Τούρκου τυραννίας;
Γιατί εκαταντήσατε την φωτεινήν Ελλάδα
άθλιαν, κακορρίζικην. και ως σβυστήν λαμπάδα;
Ο Μητροπολίτης
Να έχετε τέκνα την ευχήν μου
κι ακούσατε την απόκρισίν μου.
Εγώ τον ζυγόν δεν τον γνωρίζω
ούτε ξεύρω να τον νομίζω. (τι ζυγό να γνωρίζει ο κατακτητής!)
Τρώγω, πίνω, ψάλλω με ευθυμίαν
δεν υποφέρω ποτέ τυραννίαν.
Τότε υποφέρω αδημονίαν
όστις με βλάψει στην επαρχίαν. (τρέμει μη χάσει το… μαγαζί ο τραγογένης!)
Αυτή του Τούρκου η τυραννία,
σ' εμέ είναι ζωή μακαρία.
Αφού το ράσον τούτο εφόρεσα,
πλέον τινά ζυγόν δεν εγνώρισα,
δύο ποθώ, και μα τας εικόνας
άσπρα πολλά και καλάς κοκκώνας. (τα "άσπρα" είναι τα λεφτά! Τις κοκκώνες τις ξέρετε!!)
Περί της Ελλάδος που λέτε
δεν με μέλλει κι ας τυραννιέται.
Μ' αν βαστάζει χωρίς να στενάζει
όλας τας αμαρτίας ευγάζει.
(….)
Πίστιν να έχουν στον Βασιλέα
και σέβας στον Αρχιερέα.
Στον Τούρκο τ' άσπρα να μη λυπούνται
τότε γαρ την ψυχήν ωφελούνται.
Και Αρχιερέων παρρησίας,
και παπάδων πολλάς λειτουργίας.
Ο πνευματικός τούς διορίζει
πώς πρέπει κανείς να δεφτερίζει.
Αυτοί άρχισαν να παρακούσι
και όλοι ελευθερίαν φρονούσι.
Διά τούτο και ημείς συμφωνούμεν
Ομού με τους Τούρκους να τους βαρούμεν. (φτου σου κερατά τράγε, λέω τώρα Πλ.Πισ.)
(….)
Κ' οι κοκκώνες είναι μέγα θαύμα
ευκολύνουν γαρ το κάθε πράγμα.
Φθάνει γουν η τόση απολογία
ιδού γυνή φέρει παρρησία.»
https://alfeiospotamos.blogspot.com/2008/09/1800.html
…………………………………………………
ΔΕΙΤΕ ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΕΝΟΣ ΠΟΝΗΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΡΑΣΟΦΟΡΟΙ ΚΑΙ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΟΣΑ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ Η ΣΑΤΙΡΑ…
«Ρουμ Μιλέτι»: οι Ορθόδοξες κοινότητες υπό τους Οθωμανούς Σουλτάνους
Steven Runciman, Η βυζαντινή παράδοση μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως, εκδ. Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τράπεζας, Αθήνα 1994, σελ. 15-33
[ … Στο παρελθόν, όταν οι χριστιανικές πόλεις κυριεύονταν και οι λαϊκοί αξιωματούχοι αποπέμπονταν, ο χριστιανικός πληθυσμός απέμενε ακέφαλος, με μόνη εξαίρεση τον τοπικό επίσκοπο. Αυτός διοριζόταν από τις αρχές της Κωνσταντινούπολης, οι οποίες φρόντιζαν με κάθε τρόπο να παραμείνει στη θέση του·…
… Κάθε κοινότητα είχε τον δικό της θρησκευτικό ηγέτη, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για την τήρηση της τάξης και την τακτική 
πληρωμή των φόρων και φρόντιζε να μην εμφανίζονται φαινόμενα απειθαρχίας προς τους κυβερνώντες.
Ο Μεχμέτ Β' επεξέτεινε αυτό το σύστημα σε όλη την Αυτοκρατορία. Επικεφαλής των ορθόδοξων κοινοτήτων στην οθωμανική επικράτεια ήταν ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως. Αυτός θα αποτελούσε την κεφαλή του Ρουμ Μιλετί, του Ορθόδοξου Έθνους.
Ωστόσο, πατριάρχης δεν υπήρχε εκείνη την εποχή στην Κωνσταντινούπολη. Ο τελευταίος πατριάρχης, ο Γρηγόριος Μάμμας, είχε ευνοήσει την ένωση με τη Ρώμη και είχε δημιουργήσει τόσες αντιπάθειες, ώστε το 1451 διέφυγε στην Ιταλία…
Ο Σουλτάνος πήρε τις απαραίτητες πληροφορίες και αποφάσισε ότι ο καλύτερος γι' αυτή τη θέση ήταν ο Γεώργιος Σχολάριος… Είχε παρευρεθεί στην Ενωτική Σύνοδο της Φλωρεντίας και εκεί είχε υποστηρίξει την ένωση με τη Ρώμη, αλλά αργότερα άλλαξε γνώμη: αποσύρθηκε σε μοναστήρι υπό το όνομα Γεννάδιος και έγινε ηγέτης των ανθενωτικών… Ο Γεννάδιος… οδηγήθηκε μπροστά στον Σουλτάνο.
Πριν όμως αποδεχθεί το Πατριαρχείο, επεξεργάστηκε μαζί με τον Σουλτάνο τις συνθήκες υπό τις οποίες επρόκειτο να διακυβερνηθεί η Εκκλησία και όλο το ορθόδοξο μιλέτι.
Σύμφωνα με τους όρους που συνομολογήθηκαν μεταξύ τους, ο Πατριάρχης από κοινού με την Ιερά Σύνοδο είχε απόλυτο έλεγχο όλου του εκκλησιαστικού οικοδομήματος.
… Κανένας επίσκοπος δεν μπορούσε να διοριστεί η να αποπεμφθεί παρά μόνο με την άδεια του Πατριάρχη και της Συνόδου· αλλά οι επισκοπικοί διορισμοί έπρεπε να επικυρώνονται από τον Σουλτάνο, όπως κατά το παρελθόν από τον Αυτοκράτορα.
Μόνο τα πατριαρχικά δικαστήρια είχαν δικαιοδοσία επί των επισκόπων.
Οι αρχές δεν μπορούσαν να συλλάβουν κανέναν επίσκοπο χωρίς την έγκριση του Πατριαρχείου.
… Αν ο λαός δεν πειθαρχούσε και δεν πλήρωνε τους φόρους του, ο Πατριάρχης ήταν αποκλειστικά υπεύθυνος. …
… Οι φόροι συγκεντρώνονταν από τον επικεφαλής της κοινότητας λαϊκό· καθήκον της Εκκλησίας ήταν να τον επιτιμήσει αν δεν ανταποκρινόταν εγκαίρως και πλήρως στο καθήκον του αυτό.
Στη σχέση ανάμεσα στο λαό και τον κλήρο εδημιουργούντο συχνά τριβές, κυρίως επειδή οι κληρικοί ήταν απαλλαγμένοι από την υποχρέωση να πληρώνουν φόρους.
Στην πραγματικότητα όμως ο κλήρος δεν ήταν εντελώς απαλλαγμένος από αυτή την υποχρέωση. Συχνά υποδεικνυόταν στους ιερείς ότι θα μπορούσαν να προσφέρουν οικειοθελώς ένα ποσό για το ταμείο του Σουλτάνου -και δεν ήταν φρόνιμο να αγνοήσει κανείς μια τέτοια υπόδειξη.
Ταυτόχρονα ο Πατριάρχης μπορούσε να επιβάλλει στο ποίμνιο του όσους φόρους επιθυμούσε· και χρειάζονταν τεράστια χρηματικά ποσά, για να μπορέσει η διοίκηση να λειτουργεί ομαλά… ]
ΠΗΓΗ https://alfeiospotamos.gr/?p=46817
Ε.ΣΥ. – ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ
ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΛΛΟΠΟΝΗΣΟΥ
ΠΟΥΛΑΚΙΔΑ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ
Τ.Κ. 21055 ΤΗΛ. 27520-44850
E-mail: prf.anatolikhs.peloponnisou@gmail.com
