ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ & ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΑΤΗΓΗΘΗΚΑΝ ΚΑΤΑ ΤΙΣ ΠΕΡΑΣΜΕΝΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ

Σύμφωνα με τα όσα ισχύουν στο Ελληνικό Σύνταγμα, αλλά και με όσα ισχύουν μετά τη μεταρρύθμιση με τη συνθήκη της Λισσαβόνας και σύμφωνα με τον Χάρτη θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, όπου αναλύονται και προστατεύονται διεξοδικά τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα του πολίτη εν συνόλω, ο κάθε Έλληνας Πολίτης- Άνθρωπος ως και ο κάθε Ευρωπαίος πολίτης, θα πρέπει να ζει και λειτουργεί μέσα σε μια ευνοούμενη πολιτεία δικαίου, το οποίο ρυθμίζεται μέσα σε ένα αξιακό σύστημα κανόνων και αρχών και όπως αυτό έχει επικυρωθεί ως κεκτημένο πια δικαίωμα μέσα από τους αιώνες αγώνων εκατομμυρίων ανθρώπων.

Κεκτημένο, θεμελιώδες αδιαμφισβήτητο δικαίωμα και αξία είναι, εκτός των άλλων, η προστασία της ανθρώπινης ζωής και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας δια μέσου της Λαϊκής κυριαρχίας που θεωρείται ως το θεμέλιο του πολιτεύματος της «Δημο-Κρατίας».

Σωρεία συμβατικών διατάξεων και κειμένων χαράζονται στο εσωτερικό αλλά και διεθνή χάρτη δια την προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Ι. ΓΕΝΙΚΑ
Σύνταγμα της Ελλάδος.

  1. Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ) και ως τροποποιήθηκε και αναδιαμορφώθηκε, συμφώνως προς την συνθήκη της Λισαβόνας (ΕΕ C 306/17-12-2007).
  2. Συνθήκη για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), ως τροποποιηθήσα ισχύει (ΕΕ C 306/17-12-2007) και ειδικά το άρθρο 325 όπου περιγράφεται η καταπολέμηση απάτης κατά των οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Κρατών Μελών.
  3. Ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
  4. Η Ευρωπαϊκή Σύμβαση των δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Σύμβαση Ρώμης της 4-11-1950 , Ν.Δ. 53/1974 Ν. 2400/1996 και Ν. 3344/2005) και πρώτο πρωτόκολλο ΕΣΔΑ.
  5. Ο Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ).

ΙΙ. ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ

Υπογράφησαν  συμφωνίες για την οικονομική σταθερότητα του πλανήτη και την διαχείριση και τον έλεγχο της παγκόσμιας ταμειακής επάρκειας. Συμφωνήθηκε επίσης να τηρούνται οι ισολογισμοί των παραγώγων των κατατεθειμένων κεφαλαίων στους παράλληλους καταπιστευματικούς λογαριασμούς, με πλήρη διαφάνεια και με ασφάλεια προς όφελος όλων των χωρών μελών. Αυτό αφορά και την Ελλάδα, κάθε Έλληνα Πολίτη αλλά και κάθε Άνθρωπο γενικότερα και συγκεκριμένα.

Α. Διεθνείς Συνθήκες και νομικά πρακτικά – καταστάσεις και δηλώσεις γεγονότων.

  1. Διακυβερνητική συμφωνία που υπογράφη κατά την ημερομηνία 23-11-1982 στο Λευκό Οίκο ΗΠΑ – Ουάσιγκτον DC και έχοντας αρ. αναφοράς «USSCANN.5895-7G89G78FG-97FD8G7F8D7-7789FD8G98F-9F8F889F890-0001″ με το πρωτόκολλο αριθ. 558-22821.
  2. H Τριμερής Συνθήκη Επιτροπή Χρυσού ((Tripartite, Trilateral, Trillenium Pact, GOLD COMMISSION) TTTGC – USA, France and UK, η οποία είναι η ισχύουσα συνθήκη μεταξύ των διεθνών κυβερνήσεων (World Governments – Λονδίνο 1921) και όσων έχουν ιδρυθεί το 1944/5-1994/5, που συστάθηκε στο πλαίσιο της συμφωνίας του Bretton Woods για μια ενιαία περίοδο πενήντα (50) ετών, η οποία διέκοψε τη λειτουργία του το 1994 και που εκκαθαρίστηκε το 1997 αφού εκπλήρωσε την περίοδο που συμφωνήθηκε.
  3. Η Συνθήκη «Butler, Charles H.» – «Δημιουργώντας εξουσία των μέσων» – Ηνωμένες Πολιτείες Επιτροπή Γερουσιαστών «The Treaty Making Power of the Means, United States Senator Committees).
  4. Yunnan Agreement (Ελληνική Συμφωνία) 
    Με την συμφωνία αυτή μεταφέρθηκαν τεράστιες ποσότητες χρυσού στην Κίνα από τις παγκόσμιες αποθήκες που βρίσκονται στην Ινδονησία. Έτσι υποστηρίχθηκε η οικονομία της Κίνας. Η συμφωνία υπογράφηκε τον Αύγουστο του 1957 ανάμεσα στον Σοεκάρνο και στον Μάο Τσε Τούνγκ. Γιατί ονομάστηκε “Ελληνική Συμφωνία” άραγε;
  5. Η Συμφωνία “The Green Hilton Agreement” – Γενεύη 1963-1966 με εγγύηση που επικυρώθηκε ως διεθνής συναίνεση (the Guarantee is Declared on by International Consent) και η οποία εγγύηση επικυρώθηκε και καθιερώθηκε δυνάμει της διάσκεψης στο Ίνσμπρουκ, -Αυστρία το 1964, Πρακτικά Δημοκρατικός «Royden J». Είναι συμφωνία ενοικίασης χρυσού ανάμεσα στην Ινδονησία και τις ΗΠΑ. Η συμφωνία υπογράφθηκε από τον Σοεκάρνο και τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Τζών Φιτζέραλντ Κένεντυ τον Νοέμβριο 1964.
  6. Η Συνθήκη που αφορά τον κανόνα του χρυσού « Making Power in the Defence of the Senates part in Treaty Making and the Foreign Controller of Gold Act, (1972) in the Senate of the United States» Τόμος II, κεφάλαιο 7.
  7. Διεθνής Επιτροπή (Χάγη 1968), η οποία μεταφέρθηκε στο Καταπίστευμα και του ιδρύματος στο πλαίσιο του εποπτικού ρόλου και την προστασία του ελεύθερου Κόσμου και όλες τις μεταγενέστερες αναθεωρήσεις αυτών που ανέλαβαν να διαχειρίζονται και να ελέγχουν τις Διεθνείς Εξασφαλίσεις των Συνδυασμένων Λογαριασμών αλλιώς γνωστό ως το Παγκόσμιο Ταμείο ταμειακής Διευκόλυνσης (International Panel (The Hague 1968) which transferred to the Trust and Foundation in its supervisory role and in protection of the free world.) and subsequent revisions thereof governing the management and control of International Collateral Combined Accounts otherwise also known as the Global Debt Facility).

Β. Διεθνείς Συμβάσεις – Χρονολογικές σημειώσεις

  1. Συνθήκη των Παρισίων (Treaty of Paris) – 10 Δεκ 1898.
  2. Συνθήκη «Jekyll Island» (Georgia των ΗΠΑ, 1908-1910).
  3. Ο νόμος «Aldrich» – ΗΠΑ 1910.
  4. Δημιουργία της Παγκόσμιας Τράπεζες «Federal Reserve System» (Washington, USA, 1913).
  5. Η Συνθήκη του Λονδίνου 1920.
  6. Τριμερής Συμφωνία μεταξύ των Εθνών (Trilateral Tripartite Trillenium Pact Between Nations), Λονδίνο 1921.
  7. Ο Κανόνας του χρυσού (The Gold Act) – ΗΠΑ 1924.
  8. Το δεύτερο σχέδιο των Εμπειρογνωμόνων (The Second Plan of the Experts), 1929.
  9. Δημιουργία της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (Bank for International Settlements- BIS), 20η Ιανουαρίου του 1930.
  10. Η συμφωνία της Χάγης (1930).
  11. Η συμφωνία της Άπω Ανατολής που διέπει τα Συνδυασμένα Αποθετήρια (Far East Combined Depositories Agreement), 1932 1945.
  12. Η Συμφωνία του Bretton Woods – 1944-1971 και που ισχύει μέχρι και σήμερα.
  13. Η B.I.S. / Σύμμαχοι συμφωνία – Βέρνη, Ελβετία, 1946 -1948.
  14. Yunnan Agreement, 1957.
  15. Η συμφωνία Green Hilton – Γενεύη, Ελβετία, 1963-1968.
  16. Schweitzer Διάσκεψης – Innsbruck, Αυστρίας το 1964.
  17. Οι συμβάσεις Schweitzer Χάγη, Κάτω Χώρες, το 1968 και τις αναθεωρήσεις αυτών, 1972, 1984, και 1998 Washington Panel).
  18. Η Εφορευτική / Διορισμός Sole Διαιτητής συμφωνίες (1995).
  19. The Washington Panel -1998.
  20. Η συνθήκη για τον Σεβασμό της Συνθήκης Δικαιωμάτων (Bangkok 2003).
  21. Η Συνθήκη που υπογράφηκε στο Bretton Woods του New Hampshire Αμερικής (The Bretton Woods Agreement), 1944 – 1971.
  22. Η Συνθήκη που υπογράφηκε από τους Συμμάχους και την B.I.S. (The B.I.S. / Allies Agreement), Βέρνη Ελβετίας 1946-1968.
  23. Οι Συμβάσεις Schweitzer στη Χάγη, Κάτω Χώρες, το 1968 και τις αναθεωρήσεις αυτών, 1972, 1984, και 1998 (The Schweitzer Conventions The Hague, Netherlands, 1968 and revisions thereof, 1972, 1984, and 1998 Washington Panel).
  24. Η Συνθήκη για την Εκλογή και Διορισμός του ΜΟΝΑΔΙΚΟΥ ΔΙΑΙΤΗΤΗ (The Election / Appointment of Sole Arbiter Agreements), 1995.
  25. Το συνέδριο στην Αμερική (Washington Panel) – 1998.
  26. Η συνθήκη για τον Σεβασμό της Συνθήκης που αφορά τα Διακαιώματα (The Treaty for Respecting the Rights Treaty) – Bangkok 2003.

Η Γενική κυβέρνηση ενός Κράτους, οι διεθνείς οργανισμοί και οι συνθήκες που διέπουν τη σχέση των Κρατών αλλά και των Πολιτών, οι εσωτερικές και εξωτερικές έννομες τάξεις, έχουν ιδρυθεί ΜΟΝΟΝ για να προστατεύουν την εύρυθμη λειτουργία του συνόλου των ανθρώπων, να διατηρούν την τάξη, να προστατεύουν την λαϊκή κυριαρχία, την ανθρώπινη ζωή και την αξιοπρέπεια,

Οι ως άνω λειτουργοί εκ του θεσμικού τους ρόλους, καλούνται να προστατεύουν και όφειλαν και οφείλουν να προστατεύουν τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα όπως αναφέρονται στα πιο πάνω άρθρα και να περιφρουρούν και να προστατεύουν με την ίδια τους τη ζωή εάν χρειαστεί και να διασφαλίσουν το Κράτος ΔΙΚΑΙΟΥ, με διάκριση των εξουσιών και της ορθής των ενάσκησης, το δικαίωμα να είναι κανείς ΑΝΘΡΩΠΟΣ, μέσα από αμοιβαίες και θεμιτές υποχρεώσεις, δεσμεύσεις, παραδοχές και ανοχές, ώστε να υφίσταται ένα ΔΙΚΑΙΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ υπό τον θεσμικό μανδύα μιας πραγματικά ευνοούμενης πολιτείας.

Η Χρηματοοικονομική κρίση της Ελλάδος ήταν και είναι αδιαμφισβήτητα προϊόν ΔΟΛΙΑΣ, ΕΣΚΕΜΜΕΝΗΣ, ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗΣ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑΣ, προϊόν οργανωμένης κατασκευής με εγκληματικό υπόβαθρο, υποκινούμενη και στοχευμένη και η οποία έκδηλα εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα των δανειστών και των άμεσα ή έμμεσα συνδεδεμένων οργανώσεων, ιδρυμάτων και των συνεργών αυτών, με ευρύτερες βλέψεις στην γεωστρατηγικού, πολιτιστικού, πολιτικού χαρακτήρα αξία του πλούτου (εμφανούς και αφανούς) της Ελλάδος.

Οι όποιες (πραγματικές, πλασματικές ή / και τεχνικές) παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας αγκιστρώθηκαν και χτίστηκαν- εξελήχθησαν σκοπίμως και εντέχνως «αξιοποιήθηκαν» από τους χρόνιους μας δανειστές και οι οποίοι κατέστησαν διαχρονικά δέσμια την Ελληνική Εθνική Οικονομία σε μη παραγωγική, Υπερδανεισμένη με διογκωμένο δημόσιο τομέα με απύθμενα χρέη και ελλείμματα.

Τα τρία «μνημόνια συνεργασίας» και οι συνοδευτικές αυτών «δανειακές συμβάσεις» στερούνται, εκτός λογικού και οικονομικού και κυρίως νομικού ερίσματος.

Συντελέστηκε και συνεχίζει να συντελείται εις βάρος του ελληνικού λαού αλλά και του ελληνισμού γενικότερα, ένα έγκλημα τεραστίων διαστάσεων που προηγούμενο δεν έτυχε πουθενά σε όλο τον πλανήτη.

Εκτός άλλων, σημειώθηκαν πολλές παραβάσεις των νομίμων διατάξεων, όπως το γεγονός ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατά την υπογραφή του πρώτου μνημονίου έπασχε ήδη από τη νόσο Αλτζχάϊμερ (πράγμα που είναι παράνομο), το ότι δεν ψηφίστηκαν από τα 3/5 της Βουλής, ως ορίζει το Σύνταγμα, όταν δε πέρασαν με 180 και πλέον ψήφους, ψήφισαν ως «Προσχέδια» και όχι ως κυρωθείσες δανειακές συμβάσεις κ.κ.κ. Το δε 1ο μνημόνιο ουδέποτε πέρασε από τη βουλή και η σχετική σε αυτό δανειακή σύμβαση ουδέποτε συζητήθηκε.

Καμία από τις τρεις δανειακές συμβάσεις, κανένα από τα τρία Μνημόνια δεν εισήλθε νόμιμα να κυρωκεί στην Ελληνική Βουλή με τον τρόπο που προβλέπει το Σύνταγμα, δηλαδή, ΥΠΟΓΕΓΡΑΜΜΕΝΗ ΣΥΝΘΗΚΗ με την πλειοψηφία των 3/5, καθώς και ότι η 1η δανειακή σύμβαση κατατέθηκε και αποσύρθηκε και η 2η και η 3η ψηφίστηκαν ως σχέδια και δη εντέχνως και πλαγίως πέρασαν ως έγκριση πράξεων νομοθετικού περιεχομένου (ήτοι αρχικά εγκρίθηκαν τα σχέδια- αλλά όχι οι συμβάσεις [οι οποίες διαφοροποιούνται από τα προσχέδια]- και μετά κυρώθηκαν).